www.dworekprzeznaczenia.fora.pl

Gość

Afra otwarła szeroko - już i tak wielkie - oczy, budząc się ze stanu lekkiego otępienia, w który popadła po podróży.
- Myślisz, że zdołamy kogoś, na czymś przyłapać? - zapytał z narastającą ciekawością w głosie, gdy wskakiwała na kolejne stopnie.

Gość

- Dziewczyny ze starszego rocznika? - Bree uśmiechnęła się triumfująco. Bo czy nie byłby to najlepszy sposób zwrócenia na siebie uwagi już pierwszego dnia? Nie żeby tak strasznie jej na tym zależało, aczkolwiek zawsze lubiła denerwować ludzi.

Gość

- Dziewczyny ze starszego rocznika...a może nawet samych nauczycieli, albo pracowników - odparła, a jej uśmiech poszerzał się z sekundy na sekundę, niczym akt triumfujący jakiegoś szaleńca.
Nie żeby chciała pierwszego dnia szkoły dowiedzieć się o romansie woźnego i sprzątaczki - o którym wiedząc wszyscy oprócz nich samych. Raczej marzyła o ciepłej kołderce, w której może się schować oraz gorącej kąpieli.

Gość

- Więc... Gdzie zaczynamy.? - Zapytała rozpromieniona Bree stając na korytarzu. Drzwi było do koloru do wyboru, każde skrywające w sobie coś innego, ale równie ciekawego. To jak teleturniej 'Jakie drzwi wybierasz.?' i tłum kreskówkowych postaci niczym ze Shreka 'Wybierz nr 3'.

Gość

- Numer 1, 2 lub 3... - mruknęła pod nosem spoglądając na każde z drzwi oraz połyskujące zachęcająco klamki, które tylko czekały aż ktoś je naciśnie.
- Może wybierzmy numer 2? - zaproponowała i położyła dłoń na chłodnej klamce. Czy będzie zamknięta? Już widziała jak z pokoju wybiega jakaś osoba i odbija sie od ścian niczym zwariowana postać z kreskówki.

Gość

Bree chciała skakać z podekscytowania, jednak nie chciała wyjść na wariatkę. Schowała się za plecami dziewczyny, jakby to co znajdowało się za drzwiami było czymś żywcem wyjętym z koszmaru, które tylko wypełzłszy z pomieszczenia, rozleje się po korytarzu.
- Otwieramy. - Szepnęła dłonie trzymając zwinięte w pięści przy policzkach.

Gość

Zagryzając wnętrze policzka, dziewczyna pociągnęła stanowczo za klamkę, ta jednak - jak na złość - nie ustąpiła, co spowodowało, że z ust Afry wyrwał się okrzyk oburzenia.
- A to feler!! - mruknęła i pociągnęła jeszcze raz, z takim samym skutkiem.

Gość

- Westchnął seler. - Uśmiechnęła się wesoło na wspomnienie wierszyka, po czym szybko wróciła do siebie. - To okrutne, że ludzie się zamykają. - Westchnęła podchodząc do drugich drzwi i pociągnęła za klamkę. - Te są otwarte. - Wskazała towarzyszce na swój jakże trafny wybór.

Gość

Zerknęła na dziewczynę oraz na klamkę, która gładko ustąpiła pod naciskiem.
- Miałaś szczęście. - mruknęła, udając szczere oburzenie, jednak zdradził ja szeroki uśmiech widniejący na twarzy.
- To wchodzimy? - zapytała ściszając głos do szeptu. Tym razem to ona stanęła za dziewczyną, opierając dłonie na jej ramionach i śmiesznie zezując na drzwi.